Με σημείο εκκίνησης τον Άγιο Νικόλαο και αρχηγό τον συντονιστή του προγράμματος, μαθητές και εκπαιδευτικοί ακολούθησαν το υπερυψωμένο μονοπάτι, δίπλα από την Αράπιτσα, που οδηγεί μέσα από ένα όμορφο ημιορεινό τοπίο στις πηγές του ποταμού.

 

Υψίστης σημασίας, όπως εξηγήθηκε στα παιδιά, είναι η ικανότητα σωστού προσανατολισμού έξω στη φύση, ειδικά σε ένα περιβάλλον άγνωστο. Χρήσιμο εργαλείο προσανατολισμού αποτελεί η πυξίδα κι ο ταξιδιώτης που θα βρεθεί στην ύπαιθρο, πρέπει να την κουβαλάει απαραιτήτως στις αποσκευές του

 

 Οι μαθητές γνώρισαν τα δέντρα της περιοχής, όπως έλατα, πεύκα, οξιές, γαύρους (όχι το ψάρι!!), βελανιδιές, καστανιές και πλατάνια. Εντόπισαν ακόμη αναρριχώμενα φυτά όπως τον κισσό, και διάφορους θάμνους, όπως τον πρίνο, το αρκουδοπούρναρο, την αγριοτριανταφυλλιά και την κλιματσίδα. Αξιοσημείωτο ήταν επίσης, πως τούτη την εποχή  ήταν εύκολο να ξεχωρίσουν τα αειθαλή από τα φυλλοβόλα.

 

 

  ΣΤΟ ΤΈΛΟΣ ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΕ ΈΝΑ ΔΡΟΣΙΣΤΙΚΌ ΡΌΦΗΜΑ..

 

ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ  ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ!ΗΤΑΝ ΑΨΟΓΟΙ!